هوانگ دال سونگ، رئیس انجمن گالری‌های کره، می‌گوید: «بسیاری از جوانان طعم ضررهای تلخ ناشی از سرمایه‌گذاری‌های سهام و کریپتو را چشیدند و آثار هنری به‌عنوان یک شرط مطمئن به نظر می‌رسیدند، به ویژه پس از موارد موفقیت‌آمیز برجسته».
لی کان هی، رئیس فقید سامسونگ، مجموعه ای از عتیقه جات و آثار هنری از خود به جای گذاشته است – از جمله آثاری از کلود مونه، سالوادور دالی و پابلو پیکاسو – هوانگ افزود که بنا به گزارش ها ارزشی دو تا سه تریلیون وون دارد که ارزش آن در طول چند دهه مالکیت او افزایش یافته است.
اشنایدر گفت که کره جنوبی از نظر ظهور کلکسیونرهایی که پس از سال 1980 متولد شده اند، که اکنون نفوذ زیادی در بازار دارند، “جهان کوچک آسیا” است.
«خریداران این گروه سنی و این منطقه در حال تغییر سلسله مراتبی هستند که در آن هنرمندان بیشترین تقاضا را در سطح بین‌المللی دارند، و همچنین سرعت انتقال هنرمندان از سطح نوظهور به قیمت‌های بلوچی و شهرت جهانی را به طور قابل توجهی افزایش داده‌اند.» او اضافه کرد.
بر اساس گزارش ژوئیه سرویس مدیریت هنری دولتی کره، ارزش بازار هنر این کشور در نیمه اول سال 2022 حدود 532.9 میلیارد وون برآورد شده است. – بیشتر از کل سال 2021 است.
رویکرد تازه
Thaddaeus Ropac که سال گذشته گالری سئول خود را افتتاح کرد، گفت که کره جنوبی جمعیتی متعادل از مجموعه‌داران ارائه می‌دهد.
روپاک به خبرگزاری فرانسه گفت: “شما مجموعه داران بسیار معتبری دارید که دیگر خیلی جوان نیستند و تجربه باورنکردنی دارند و به مدت 30 یا 40 سال آثار هنری را جمع آوری می کنند و نتایج را می بینید که به نظر من کیفیت آن بسیار شگفت انگیز است.”
او افزود: “اما شما همچنین رویکرد جدیدی را به هنر احساس می کنید” از سوی مجموعه داران جوان.
گالری اتریشی که نزدیک به دو دهه پیش کار خود را با هنرمندان کره جنوبی آغاز کرد، گفت: صحنه هنری این کشور – هنرمندان، متصدیان، مجموعه داران – برای نسل ها ساخته شده بود.
او گفت که ورود Frieze Seoul مطمئناً درهای جدیدی را برای بازار هنر کره جنوبی باز خواهد کرد، اما این “همچنین نتیجه آن چیزی است که سئول به آن تبدیل شده است”.
اشنایدر افزود: «از لحاظ تاریخی، هر زمان که یک نمایشگاه بین‌المللی درجه A در یک شهر جدید فروشگاهی را راه‌اندازی می‌کند، به طور همزمان تأیید می‌کند که زیرساخت‌های بازار هنر در آنجا پایدار است.
اما او تعیین روند صعود سئول را از نظر سقوط بالقوه هنگ کنگ رد کرد.
او گفت: “من فکر می کنم اشتباه است که به گونه ای رفتار کنیم که گویی آسیا – یک قاره عظیم متشکل از کشورهای متعدد با تاریخ های فرهنگی منحصر به فرد و ثروت فوق العاده – نمی تواند از دو قطب هنری-بازار مشروع حمایت کند.”