لندن: بر اساس شاخص جهانی برده داری 2023 که چهارشنبه (24 مه) منتشر شد، کره شمالی، اریتره و موریتانی بالاترین شیوع برده داری مدرن را در جهان دارند و از آخرین نظرسنجی خود در پنج سال قبل از آن به وضعیت “وخیم تر” در سطح جهان اشاره کرد.
در این گزارش آمده است که حدود 50 میلیون نفر در سال 2021 “در شرایط برده داری مدرن زندگی می کنند” که نسبت به سال 2016 که آخرین اندازه گیری این مشکل بود، 10 میلیون نفر افزایش یافته است.
این رقم شامل 28 میلیون نفر در کار اجباری و 22 میلیون نفر در ازدواج اجباری است.
بر اساس تحقیقات، وضعیت در حال بدتر شدن “در پس زمینه درگیری های مسلحانه پیچیده تر، تخریب گسترده محیط زیست” و تاثیرات ناشی از همه گیری ویروس کرونا و سایر عوامل است.
این گزارش که توسط موسسه خیریه حقوق بشر Walk Free تهیه شده است، برده‌داری مدرن را شامل «کار اجباری، ازدواج اجباری یا خدمت‌کارانه، اسارت بدهی، بهره‌کشی جنسی تجاری اجباری، قاچاق انسان، شیوه‌های برده‌داری، و فروش و بهره‌کشی از کودکان» تعریف می‌کند.
اصل اصلی برده داری مستلزم “حذف سیستماتیک آزادی یک فرد” است – از حق پذیرش یا امتناع از کار به آزادی برای تعیین اینکه آیا، چه زمانی و با چه کسی ازدواج کنیم.
بر اساس این گزارش، کره شمالی منزوی و مستبد بالاترین شیوع برده داری مدرن را دارد (104.6 در هر 1000 نفر).
پس از آن اریتره (90.3) و موریتانی (32) قرار دارند که در سال 1981 آخرین کشور در جهان بود که برده داری ارثی را غیرقانونی کرد.
10 کشوری که بیشترین شیوع برده داری مدرن را دارند ویژگی های مشترکی از جمله “حفاظت محدود از آزادی های مدنی و حقوق بشر” دارند.
بسیاری از کشورها در مناطق “بی ثبات” هستند که درگیری یا بی ثباتی سیاسی را تجربه می کنند، یا محل زندگی جمعیت زیادی از “افراد آسیب پذیر” مانند پناهندگان یا کارگران مهاجر هستند.
“آینه به قدرت رسید”
همچنین در بین 10 کشور برتر جهان، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و کویت قرار گرفتند که در آنها حقوق کار کارگران مهاجر توسط سیستم حمایت مالی “کفالا” محدود شده است.
کشورهای دیگر در 10 کشور اول عبارتند از ترکیه، “که میزبان میلیون ها پناهنده از سوریه”، تاجیکستان، روسیه و افغانستان است.
این گزارش می گوید در حالی که کار اجباری در کشورهای کم درآمد رایج تر است، اما «عمیقاً» با تقاضای کشورهای با درآمد بالاتر مرتبط است، و اشاره کرد که دو سوم موارد کار اجباری به زنجیره های تأمین جهانی مرتبط است.
در این گزارش آمده است که کشورهای گروه 20 – متشکل از اتحادیه اروپا و 19 اقتصاد برتر جهان – در حال حاضر 468 میلیارد دلار کالاهایی وارد می کنند که در معرض خطر تولید با کار اجباری قرار دارند که این رقم در گزارش قبلی 354 میلیارد دلار است.
الکترونیک همچنان بالاترین ارزش محصول در معرض خطر است و پس از آن پوشاک، روغن نخل و پنل های خورشیدی که نشانه تقاضای بالا برای محصولات انرژی تجدیدپذیر است.
گریس فارست، مدیر موسس این گروه گفت: “برده داری مدرن در تمام جنبه های جامعه ما نفوذ می کند. از طریق لباس های ما بافته می شود، وسایل الکترونیکی ما را روشن می کند و غذای ما را طعم دار می کند.”
او افزود: “در هسته خود، برده داری مدرن مظهر نابرابری شدید است. این آیینه ای است که در قدرت است و نشان می دهد که چه کسی در هر جامعه ای دارای آن است و چه کسی ندارد.”